Teun Toebes in de Kampanje

Vorige week plofte bij ons het programmaboekje van de Kampanje op de mat. Al bladerend zag ik dat een verpleegkundige waar ik al eerder over schreef optreedt in het Helderse theater. Het is de jonge Teun Toebes die daar gaat vertellen over zijn belevenissen in een verpleeghuis. Hij is er zelfs gaan wonen om te ontdekken hoe demente mensen daar leven en hoe ze daar behandeld worden. Hij schreef er zelfs een boek over en maakt nu theater. Alles om meer aandacht te krijgen voor het verschijnsel dementie.

Hij is uitermate kritisch over de bejegening van demente bewoners, vindt het wonen in zo’n instelling stigmatiserend en het zorgsysteem zelfs ontmenselijkend. De verzorging heeft volgens hem trekken van een veiligheidsdienst, waarbij de temperatuur van de koelkast en het dweilen van de vloer belangrijker worden gevonden dan contact met de bejaarden zelf. Toebes heeft de indruk dat er eigenlijk alleen maar voor de lichamen van de ouderen wordt gezorgd, waarbij het ‘medische’ aspect de nadruk krijgt. De lichamen worden benaderd als objecten en niet als personen waar we respect voor zouden moeten hebben. Toebes vindt dat we meer naar ze moeten luisteren. We vergeten aan ze te vragen hoe het met ze gaat. Daar is geen tijd voor want tijd kost geld. Het sociale aspect van zorg krijgt onvoldoende ruimte.