Politici kom uit je comfortzone !

Straks zijn er weer verkiezingen en dan hebben ze ons weer nodig, maar zodra deze achter de rug zijn, herschikken ze hun positie en kunnen zij zonder ons weer vier jaar door. Cynisch? Of je door de kat of de hond wordt gebeten, op lokaal niveau zijn de politieke verschillen zo klein, dat er weinig valt te kiezen. Uiteindelijk stem je niet op het programma van de partij maar op de lijsttrekker of iemand anders die op de lijst staat, een vrouw bijvoorbeeld omdat vrouwen nog steeds een ‘schaars artikel’ zijn in de politiek en je vindt dat die vrouw de persoon is die in de raad moet komen.

Met het geven van een stem geven we een mandaat aan politici om beslissingen te nemen. Dat moeten we in mijn overtuiging ook zeker zo houden. Maar we geven niet het mandaat van planontwikkeling, beleidsdenken en innovatie uit handen. In een speech van enkele jaren geleden zei Job Cohen: ‘In dit land zijn we het over 95 procent van de gevallen eens, maar we maken ons vooral druk over de ontbrekende 5 procent.’ Waarom zouden we dat niet toepassen in een nieuwe vorm van democratie?

Hoe dan? 

–          Laten de partijen voor de verkiezingen aangeven met welke partij zij de gemeente het liefst willen besturen. De kiezers weten dan waar ze aan toe zijn.

–          Laat de gemeenteraad een maatschappelijk akkoord sluiten met de inwoners van de gemeente. Gebruik het internet en organiseer discussiebijeenkomsten.

–          Laat de inwoners meepraten over de meerjarenbegroting. Geef ze de mogelijkheid om een bepaald percentage te besteden aan doelen die ze belangrijk vinden.

–          Houd hoorzittingen met burgers en organisaties voordat er besluiten genomen worden. Laat dit niet over aan de wethouders. Raadsleden kom op voor je zaak!!

–          Houd G1000 bijeenkomsten met burgers waarvoor het CDA in Schagen pleit in haar verkiezingsprogramma.

Hoe moeten politieke leiders omgaan met de mondige, maar vaak ontgoochelde of argwanende burger? Het antwoord is, zo lees ik, merkwaardig genoeg, door te leren loslaten. Want die kritische burger is geen lastpak, maar een kans. Vraag zijn mening. Laat hem meedenken, zowel in het belang van andere burgers als voor zichzelf. Niet alleen levert het nieuwe ideeën op, het opent nieuwe perspectieven en geeft ook meer vertrouwen in een vernieuwd democratisch systeem.

Trek de raadscommissies open door de agenda in te delen in twee groepen onderwerpen:

1.       Onderwerpen die voor publiek en politiek belangrijk zijn en waar de commissie meningsvormend over zal spreken;

2.       Onderwerpen die belangrijk zijn, maar waar raadsleden alleen nog enkele vragen over hebben en die daarom informerend in de commissie worden behandeld.

Laat de vergaderingen vooraf gaan door overlegtafels waarvoor belangstellende inwoners uit de gemeente worden uitgenodigd om mee te doen aan de meningsvorming voor onderwerpen die op de agenda van de commissie staan.

De politiek ziet graag betrokkenheid van burgers maar die burgers  willen ook graag hun mening geven over zaken die het algemeen belang raken: veiligheid, sociale zekerheid, werkgelegenheid, onderwijs en duurzaamheid. De hamvraag is wat voor gemeenschap willen we met elkaar zijn? Geef de inwoners daarin een belangrijke stem want zij zijn de gemeenschap en niemand anders.

Eugeen Hoekstra