Milo Kroone: Schagenees in hart en nieren

SCHAGEN – Afgelopen woensdag overleed hij: Milo Kroone. Een op en top Schagenees. Een markante man, jongen, vader, zoon, neef, vriend, collega, advocaat en jurist. Milo was Milo. Uniek in zijn persoon.

Soms in turbulente tijden, altijd met de kin omhoog. Geboren in een bekend Schagens gezin. Kroonse, wie kent deze naam niet in Schagen! Broer Pascal volgde vader Simon op als juwelier. Zus Stefke altijd op de achtergrond. En Milo soms vaak ‘op de voorgrond’.

Ik leerde Milo kennen op het moment dat hij slaagde voor zijn rechtenstudie. Door Sjaak en Menno zat hij al snel in ‘mijn netwerk’. Van Diepen Van Der Kroef was al onze huisjurist. Hoe logisch was het dat Milo uiteindelijk onze huisjurist werd.

Hij was op en top Schagenees. En ook een echte levensgenieter! Op de achtergrond bij vele activiteiten in verschillende rollen betrokken. Ik heb nooit meegemaakt dat wanneer ik hem vroeg om een bijdrage van het een of ander maatschappelijk project hij weigerde: prima Willem, we doen mee. Hij was dan ook altijd geïnteresseerd. Of het nou om de sport ging – triathlon, hardlopen, voetbal – of om maatschappelijke organisaties zoals folklore, Skager Kuliner, noem het maar op. Hij was voor mij ‘een vastigheid’, iemand op wie je kon rekenen.

Trots was hij op Saar en Tijme. En ook op zijn familie, waar Janneke altijd bij heeft gehoord. Respect Milo.

Zijn sportcarrière was er ook een die niet onvermeld mag blijven, en dan heb ik het over zijn hardlopen. Hij omschreef het wel eens aan mij als ‘hart-lopen’: ik hoop dat ik de eindstreep haal Willem, zei hij dan vaak vooraf. Eén van de mooiste verhalen is ongetwijfeld – ik meen tijdens een hardloopwedstrijd in Florence – waarbij hij gestart was op de 10 kilometer, tijdens de wedstrijd een verkeerde afslag nam, en vervolgens op het parcours liep van de 21 kilometer. Die hij uiteindelijk wel volbracht! Of bij de sprint-triathlon van Schagen, dat hij uit het water kwam en alle tijd nam om al lopende een interview te geven aan de speaker van dat event op weg naar het wisselen van zwemmen naar fietsen!

Maar, Milo is en bleef de advocaat. Voor velen een rots in de branding in de juridische strijd. Wij hebben Milo gelukkig niet vaak nodig gehad om ons gelijk te halen, maar, de zaken die hij voor ons behartigde zijn 100% goed gekomen.

Wat altijd opviel was de rust en het langzame tempo in spreken wat hij gebruikte in de rechtbank als hij de zaak moest bepleiten: ik praat rustig Willem, want ik wil dat de rechter alles wat ik zeg goed opneemt! Hoe triest is het dat de slopende ziekte die hem uiteindelijk ten deel viel het praten eerst bemoeilijkte, uiteindelijk onmogelijk maakte: Milo is stil gevallen…

Willem van der Voort