Jan Oostindie leeft al jarenlang ‘in reservetijd’

WINKEL – Winkelaar Jan Oostindië heeft al enkele jaren kanker, maar leeft nog steeds dankzij de vele chemokuren die hij kreeg. Onlangs kreeg hij de 77e kuur. Ondanks de grote lichamelijke en psychische belasting die zulke behandelingen meebrengen, houdt hij de moed erin.

Als ik hem spreek via de telefoon klinkt hij opgewekt en enthousiast. Je merkt meteen dat hij iemand is die het niet snel opgeeft. Hij wil graag zo lang mogelijk blijven leven: ‘Op de been blijven’, zoals hij het uitdrukt. Daar heeft hij veel voor over. Zijn hele leven is erop ingesteld zo lang mogelijk met deze ziekte te blijven functioneren.

De ochtend dat ik hem bezoek zit hij mij op te wachten voor zijn schuur, waarin zijn auto met meer dan 300.000 kilometer op de teller geparkeerd staat. Die auto heeft het al lang volgehouden, net als zijn eigenaar. Oostindië wil graag spreken over de boeken die hij schreef én zijn ziekte.

Onderzoek

“Je merkt er niets van” zegt hij, “totdat je de symptomen krijgt, en dan is het eigenlijk al te laat”. In 2014 deed hij mee aan het bevolkingsonderzoek naar darmkanker. Binnen enkele dagen nadat hij een monster van zijn ontlasting had opgestuurd kreeg hij bericht. Hij wist meteen dat het niet goed zat: ‘Bloed in de ontlasting’ was de uitslag. Enige tijd later werd er bij hem een colonoscopie gedaan, waarbij een poliepje werd weggehaald en een flinke tumor in zijn dikke darm werd aangetroffen. Die zou er volgens de arts al zo’n 3-5 jaar gezeten hebben. De darm was dusdanig afgesloten dat daardoor een normale stoelgang niet goed mogelijk was. 

Na een CT-scan om te controleren of er mogelijk uitzaaiingen waren kreeg hij een verschrikkelijke mededeling van de chirurg: “Ik kan niets meer voor u doen. U hebt nog ongeveer drie maanden te leven”, had zij gezegd. Op de CT-scan waren her en der uitzaaiingen te zien. 

Chemo

Oostindie gaf het echter niet op. Na een consult met oncoloog Hendriks van het Noordwest Ziekenhuis kreeg hij weer hoop. De oncoloog kon hem niet meer beter maken. “De kanker zal nooit uit je lichaam verdwijnen”, had Hendriks gezegd. “Maar ik kan je nog wel langere tijd een kwalitatief aanvaardbaar leven bieden. Je zult door mijn behandelingen echt wel wat langer leven dan drie maanden”. 

Oostindië wilde beslist geen bestralingen maar koos voor chemokuren, waarvan hij er in iets meer dan 5 jaar zo’n 77 kreeg. Bovendien werd er na 2 jaar kuren een stuk uit zijn dikke darm weggehaald. De behandeling en alles wat er bij komt kijken eist naast de lichamelijke en psychische belasting, ook een flinke tijdsinvestering. Aanvankelijk ging hij per eigen auto naar Alkmaar, maar tegenwoordig laat hij zich per taxi vervoeren. 

Alleen

Hij gaat het liefst alleen, wat goed uitkomt omdat zijn vrouw Ina liever niet meegaat. “Zij is dagenlang voor een behandeling al emotioneel en is bang dat zij er alleen voor komt te staan” legt Oostindië uit. Zijn vrouw komt uit Rusland en heeft het Nederlands niet goed onder de knie. Volgens Oostindië belemmert dat haar integratie in de Nederlandse samenleving zodanig dat zij zonder hem in een volledig isolement dreigt te raken. Ook is hij bang dat zij het financieel niet meer kan bolwerken. Zij ontvangt slechts 43% AOW, dat zij zal kwijtraken als zij naar haar geboorteland zou verhuizen. Dan rest slechts zijn bedrijfspensioen voor nabestaanden. 

Chemokuren zijn zeer belastend voor je lichaam . Er zijn veel bijverschijnselen, zoals neuropathie, oedemateuze benen en voeten, tremor in de handen, droge huid en lippen en een loopneus. Oostindië probeert zo min mogelijk aan zijn lichamelijke kwalen te denken. “Dan voel ik het niet” zegt hij dapper.

Brandstof

Oostindië legt zichzelf een vast dagprogramma op. Iedere dag staat hij vroeg op, ontbijt stevig en probeert zoveel mogelijk afleiding te krijgen. De lunch is wederom stevig: “Er moet genoeg brandstof in de tank” licht hij toe.

Bijna iedere middag maakt Oostindië een fietstocht van 20-40 kilometer door Winkel en omgeving. Zonder trapondersteuning. Bovendien is hij veel aan het schrijven en vertrouwt daarbij veel verhalen uit het verleden ‘aan het papier toe’. Momenteel is hij bezig met een boek vol verhalen uit Niedorp en omgeving. Hij schreef tevens twee boeken over zijn ziekteproces. Het schrijven heeft voor hem een heilzame, therapeutische werking.

Zijn boeken zijn te bestellen door hem te mailen of te bellen. Email: [url|mailto:j.oostindie@quicknet.nl|j.oostindie@quicknet.nl] Telefoon: 0224 – 542390

Kees Zwaan

(Foto: Jan Oostindië enige jaren geleden met zijn trouwe Gazelle)