De magie van de Avondvierdaagse

Mijn oudste zoon kent mij goed. Op mijn vraag waarom hij de Avondvierdaagse zo leuk vindt, antwoordt hij zeer sociaal wenselijk: “Het is super gezellig om te lopen met de hele klas en aan het einde krijgen we een medaille.” Vol trots kijk ik naar hem.

Wanneer zijn vader echter dezelfde vraag stelt krijgen we een iets ander antwoord. “Elke avond vet veel snoep eten en natuurlijk de traktaties op de laatste avond. Boks.”  Was getekend Dirk, negen jaar, groep 6. En vaders komt niet meer bij van het lachen.

De Avondvierdaagse. Ik heb mezelf voor deze week herhaaldelijk afgevraagd wat er nu zo leuk aan is. De vier avonden wandelen betekenen een behoorlijk strakke planning, alleen maar racen tegen de klok en drie van de vier huisgenoten (vaders maakt zich nooit zo snel druk) die wat extra prikkelbaar zijn naarmate de week vordert.

Tijdens de vier dagen is het code woord ‘opschieten’. Racen uit het werk naar de BSO, op een drafje van daar naar huis, pasta (op zondag al gekookt – schouderklopje) in de magnetron, hup in die holle kies, water, snoep (mét extra rolletje van papa) en komkommer (met liefde gesneden door mama) in de tas en als een razende Roeland naar het verzamelpunt bij het SRC terrein. Dus.

Maar al op de eerste dag weet ik het weer. Magie, dat is het. Het is spannend. Met de hele school op pad, wat zeg ik met heel Schagen op pad. Vier dagen gaat het anders dan anders. Vier dagen mag je als kind meer dan anders. Vier dagen mag je extra snoepjes, elke dag een ijsje, doet mama even niet moeilijk over een dagje geen groente, ga je elke dag op pad met je maten én als klap op de vuurpijl mag je later naar bed.

Vier dagen, ook dit jaar. Want alhoewel de dinsdag werd afgeblazen vanwege het weer, gingen Dirk en ik toch samen een rondje. Het stond nu eenmaal op de planning en wij zijn allebei niet heel goed in daar van af wijken. Dus hop, evengoed ‘opschieten’ en op pad. Snoep mee en gaan.

Een uur hebben we gelopen en het was heerlijk. Even met zijn tweeën de paden op de lanen in. Lekker kletsen over van alles en nog wat. We hebben zelfs een huiswerkopdracht voorbereid, hardop scheetjes gelaten (Dirk) gewoon omdat het kon en 20 ‘potjes met vet’ gezongen (ik, solo).

Een waardevol uurtje, dat was het. We zouden het eigenlijk vaker moeten doen.

Of niet? Want dan is de magie weg. De magie van die jaarlijkse, spannende Avondvierdaagse…

MARJOLEIN DEUTEKOM