Column: Zorgverzekeraar ASR wil 2 ton terug

Het is tegenwoordig heel normaal dat er bakken met geld verdiend worden in de thuiszorg. Niet door de verzorgsters of de verpleegkundigen, maar door slimme mensen die hun kansen pakken en ook nog door plaatselijke media in het zonnetje gezet worden als geslaagde, succesvolle ondernemers. Relatief kleine zorgondernemingen lukt het ieder jaar weer om met een relatief geringe omzet tonnen winst te boeken.

Zorgondernemingen zijn echter semipublieke voorzieningen die door de gemeenschap worden gefinancierd. De geleverde zorg wordt betaald door de zorgverzekeringen, waaraan wij allemaal netjes onze zorgpremies betalen. Als de nood aan de man is en je wordt zorgbehoeftig dan kun je een zorgbedrijf inschakelen. Dat bedrijf declareert dan de kosten van de zorg bij de verzekering.

Soms ontdekt de zorgverzekering onterechte declaraties, zoals bij een thuiszorgorganisatie in Den Helder. ASR wil bij die organisatie maar liefst € 190.000 terug vorderen. ASR twijfelt er dan ook aan of de declaraties rechtmatig waren. Geen nood, want de managementvergoeding van de directeur/eigenaar bedroeg € 120.000 in 2020. Waarschijnlijk is dat niet in overeenstemming met de Wet Normering Topinkomens (WNT), waarbij door middel van een puntensysteem veelverdieners in klassen worden ingedeeld. Volgens dat systeem mocht het salaris maximaal € 111.000 zijn.

De winst was in 2020 € 328.864. De directie besloot dat bedrag toe te voegen aan de reserves, terwijl het jaar daarvoor aan de éénkoppige directie een interim dividend van € 365.000 werd uitgekeerd. Hoogleraar Harrie Verbon verklaarde in Pointer :’Dit soort hoge dividenduitkeringen in de zorgsector zijn ongewenst en moreel verwerpelijk’. Ja, en als je als zorgondernemer jezelf zoveel uitbetaalt hoef je je geen zorgen te maken over een claim van  € 190.000.

Bovendien heeft dit thuiszorgbedrijf een continuïteitsbijdrage over 2020 ontvangen voor ‘omzetdaling’ door COVID-19 ter waarde van € 209.642. Merkwaardig, want er was helemaal geen omzetdaling, de omzet was zelfs iets hoger dan het jaar ervoor. In 2020 werd een omzet behaald van € 2.217.428.

Het lijkt wel of zo’n zorgondernemer het heel normaal vindt om over zo’n bescheiden omzet bijna 15% winst te maken en zichzelf daarnaast een managementvergoeding van meer dan 5% van de omzet uit te betalen. Samen meer dan 20%! Volgens hoogleraar Jeroen Suijs van de Erasmus Universiteit is een winstpercentage van meer dan 10% bij een zorgbedrijf zoals dat in Den Helder een reden om dat bedrijf eens flink onder de loep te nemen. Een megawinst van meer dan 10% leidt vaak tot slechtere zorg en gaat ten koste van de cliënten. Ruud Dijkers van Thuiszorg West Brabant verklaarde in Pointer: ‘Als je rechtmatig declareert wordt je er niet rijk van’. Aad de Groot van DSW zegt: ‘Zo’n 2-3% is normaal, als het hoger is, dan is er iets niet in orde’.

Toen ik twee jaar geleden al een column schreef over dit thuiszorgbedrijf werd ik gebeld door een medewerkster van de gemeente Den Helder. Toen ze hoorde dat de thuiszorg niet vanuit de Wmo werd betaald vond ze dat ze er geen verder onderzoek naar hoefde te doen. Het was haar verantwoordelijkheid niet. Wiens verantwoordelijkheid is het dan wel? Hugo de Jonge? Die heeft voorlopig wel wat anders aan zijn hoofd. Tamara van Ark? Die is er ziek van geworden en heeft ontslag genomen…

Kees Zwaan