Column: ‘Wir schaffen das’ zegt de politiek in Schagen

Heeft burgemeester Marjan van Kampen ‘wir schaffen das’ geroepen toen ze zei dat er drie honderd woningen moeten komen voor de Oekraïense vluchtelingen? En heeft wethouder Jelle Beemsterboer toen geroepen ‘bouw er 300 bij voor mijn woningzoekenden?

Maakten zij niet samen een dansje op de gang want het is mooi om samen oplossingen te bedenken voor nijpende problemen. Maar Beemsterboer heeft helemaal niets geroepen. Hij hoopt dat die vluchtelingen snel teruggaan naar hun land en dat de vrijkomende woningen beschikbaar komen voor zijn woningzoekenden.

Voor hem zijn de Oekraïners een ‘blessing in disguise’ om te doen wat hij al jaren had moeten doen: het plaatsen van tijdelijke woningen voor zijn woningzoekenden. Van wie hij weet hoe schrijnend hun situatie is. We weten niet hoe lang de oorlog in Oekraïne nog duurt en ook niet hoe lang de wederopbouw op zich laat wachten in Oekraïne. Het kan ook best lang duren. Misschien wel jaren.

Op het gemeentehuis vindt men dat ook de woningzoekenden in Schagen van de tijdelijke woningen gaan profiteren. Daarmee is alle kou uit de lucht en heeft de gemeenteraad zich vierkant geschaard achter dit plan. Buiten het gemeentehuis zijn er vragen. Waarom kan het nu wel? Is de woningnood dan blijkbaar niet zo ernstig in de ogen van wethouder Beemsterboer dat hij niet veel eerder met zo’n plan was gekomen? Moet er een oorlog uitbreken om in actie te komen?  Blijkbaar wel.

De woningen kunnen in theorie binnen een half jaar na aanvraag van een omgevingsvergunning geplaatst worden, zegt de gemeente, maar de praktijk is weerbarstig. De gemeente Schagen heeft helemaal geen ervaring met het huisvesten van vluchtelingen. Zo is niet duidelijk wie het financiële risico draagt van het project. Ook weet ze niet welke partijen betrokken zijn bij dit plan. Een businessplan is er nog niet. Dat de woningen voor de zomer geplaatst worden kan ik haast niet geloven. Heel Nederland loopt tegen personeelstekorten op.

Het college doet ook gemakkelijk over de kosten, terwijl het aanleggen van de infrastructuur veel geld zal kosten. De tijdelijkheid van de woningen moet je met een grote korrel zout nemen. Niets is permanent dan tijdelijk. De gemeente moet hierover eerlijk zijn tegen omwonenden.

Niet iedereen zal gelukkig zijn met die tijdelijke woningen voor zijn of haar deur. De gemeente rekent op barmhartigheid en hoopt op de volle medewerking vanuit de buurt. Oorlogsvluchtelingen kun je de deur niet wijzen.

Een manier om de weerstand weg te nemen is door de omwonenden invloed te geven op de plannen en waar mogelijk tegemoet te komen aan hun wensen. Wie weet kan er een goede interactie ontstaan tussen omwonenden en de mensen uit Oekraïne die er komen wonen. De gemeente zegt de aanwonenden van de vier locaties uit te nodigen voor informatiebijeenkomsten (naar verwachting medio mei / juni), zegt de gemeente.

Tegen die tijd zit er een nieuw college en mag de opvolger van Beemsterboer nog eens uitleggen waarom  voor ‘onze’ woningzoekenden geen tijdelijke woningen worden gebouwd. Maar dat hun kansen stijgen als de oorlog in Oekraïne voorbij is. Hoe sinister wil je het hebben?

Eugeen Hoekstra