Column: Wie wil nu geen zeeezout-zonnepark in Schagen?

De gemeenteraad heeft vorig jaar de deur opengezet voor de aanleg van heel veel hectare zonneweiden binnen de gemeente. Nu komt er een bedrijf met een unieke aanvraag voor een vergunning om een  zeezout-innovatie zonnepark aan te leggen. Waar? In de Slikvenpolder.

Nooit van gehoord? Ligt tussen de Muggenburgerweg, Haringhuizerweg en de N245. Een grote lap grasland waarop weinig gebeurd. Laat maar komen. Een zonnepark dat stroom opwekt en opslaat in batterijen gevuld met zeezout. Zo zout hebben we het hier nog nooit gegeten.

Het zonneparkbeleid van Schagen is niet ruim opgezet. Maar ook weer wel. Er zijn beperkingen maar die worden dan vervolgens weer genuanceerd. De zonneweiden mogen niet worden aangelegd op agrarische gronden, maar zijn die gronden onrendabel en liggen ze niet in weidevogelleefgebieden dan mogen de zonnepanelen weer wel.

Sinds in Schagen het aantal boeren afneemt neemt  het aantal productieve akkers ook af. Natuurlijk moet de aanvrager afdoende onderbouwen dat de gronden inderdaad onrendabel zijn voor agrarische doeleinden, bijvoorbeeld door de afmetingen en de ligging, maar daar huur je experts voor in die best wel een sluitend verhaal weten te maken.

De aanvrager IX Zon uit Leiden ziet het wel zitten. Ongetwijfeld  is onderzocht of de gekozen locatie  binnen de criteria valt van de gemeente, vervolgens sluit het bedrijf een deal met de grondeigenaar en stuurt het een aanvraag naar de gemeente voor de omgevingsvergunning.

Welke gemeente zou zo’n innovatieve zonnepark niet willen op haar grondgebied? Schagen ligt nota bene aan het zeezout.

In principe kan het college de aanvraag zelfstandig afhandelen. De raad heeft het beleid vastgesteld. Als de aanvraag voldoet aan dat beleid dan hoeft wethouder Beemsterboer niet naar de raad. Hij moet het wel melden omdat wethouders een informatieplicht hebben jegens de raad.  

Dat het een zeezout-innovatie zonnepark wordt doet hier niets aan af. Het unieke zit natuurlijk in de zeezoutbatterijen. Het bedrijf wil met toepassing van een innovatief idee, namelijk met zeezoutbatterijen een zonnepark ontwikkelen. Het zeezout wordt dus gebruikt in de batterijen. IX Zon doet dit niet zelf.

Het bedrijf schakelt het bedrijf Dr. Ten in met een vestiging in Amsterdam. Dit bedrijf ontwikkelt deze batterijen en schaalt ze ook op. Het mooie is dat deze batterijen  een milieuvriendelijk alternatief zijn voor de klassieke batterijen waar veel zware metalen in worden gebruikt. En in de zeezoutbatterijen zitten mineralen, koolstof soorten en zouten uit zeewater.

Deze materialen zijn niet belastend  voor het milieu, de grondstoffen zijn nagenoeg oneindig voorradig en de materialen zijn recyclebaar na gebruik. Dit in tegenstelling tot de meeste andere batterijen, meldt dit bedrijf op zijn website. Klinkt goed.

Hoe groot wordt het zonnepark in omvang? De totale begrenzing van het zonnepark is 11 hectare, maar effectief komt er op circa 8 hectare zonnepanelen, de overige 3 hectare is bedoeld voor de landschappelijke inpassing.

Naast het zonnepark wil de initiatiefnemer ook nog eens 6-7 hectare inrichten als een groen park. Schagen is nog steeds op zoek naar een locatie voor een mini-bos van 5 hectare. Wat mij betreft kan het bos hier komen.

IX Zon haast zich te zeggen dat ze de omwonenden wil betrekken in het project. Ik beluister dat de portemonnee van de omwonenden niet onberoerd wordt gelaten. Altijd benieuwd hoe dit gaat: onze winst is uw voordeel. Ik stel daarom ook voor dat de omwonenden het zonnepark officieel in bedrijf stellen. 

Nu ben ik benieuwd wie dat bovenmatig milieuvriendelijke zonnepark niet wel accepteren?  

Eugeen Hoekstra