Column: Wethouder reageert op het NRC-artikel alsof er niets aan de hand is

Vattenfall, het Zweedse staatsenergiebedrijf had zijn oog laten vallen op de Wieringermeer. Het bedrijf krijgt voor zijn windpark vijftien jaar lang 660 miljoen euro van de Nederlandse Staat. Niets aan de hand totdat Vattenfall zaken ging doen met Microsoft. De computergigant is een stroomslurper. Om een indruk te geven. Dat geval van Microsoft verbruikt maximaal 2,2 terawattuur per jaar. dat is bijna twee procent van wat heel Nederland aan stroom gebruikt.  

Maar wacht eens even. We gaan toch niet meemaken dat de subsidie van de Nederlandse Staat gebruikt wordt om een Amerikaans bedrijf aan groene stroom te helpen? Die stroom is toch voor ons Nederlanders? Zelfs geen wattuur gaat naar de burgers in de Wieringermeer. Die burgers krijgen wel die turbines voor hun neus.

Wethouder Theo Meskers haalt zijn schouders op. Wat maakt het uit waar de burgers hun groene stroom halen, zegt hij. Dat hoeft Vattenfall niet te zijn. Wat een rare redenering, als we energieslurpers blijven binnenhalen in ons land, er dan geen groene stroom overblijft voor de rest in ons land of we moeten ons hele land volstoppen met windturbines en dat kan ook niet de bedoeling zijn. 

Wethouder Meskers snoefde regelmatig dat de restwarmte die vrijkomt van de servers van Microsoft, niet verloren gaat. Die warmte sluizen we door naar de glastuinbouw. En zo maken we van de Wieringermeer een groenere en duurzamere polder. Is helemaal niet gebeurd. Het is helemaal niet waar. In zijn reactie op het krantenartikel gaat hij er niet op in. Oorzaak is dat de restwarmte met 25 tot 35 graden Celsius te koud is voor de kassen. De restwarmte verdwijnt in de lucht. 

Had de wethouder dit niet moeten weten? Hergebruik had wel gekund  als het datacentrum modernere type koeling had gebouwd. Waarom heeft hij geen eisen gesteld aan de bouw om dit doel te bereiken? ‘Nee eisen stellen we niet zo gauw,’ zegt hij.’ In 2014 gold vooral de economische impuls,’ zegt hij tegen de krant. Onzin natuurlijk, toen al werd uitvoerig gesproken over duurzaamheid.

Vanuit de gemeente werd ook de werkgelegenheid benadrukt die datacentra met zich meebrengen. Op deze grond is ook Google door de wethouder de gemeente binnengehaald. Google en Microsoft zijn goed voor wel 1.500 structurele banen, zei hij toen. De krant beschikt over een geheime nota van de gemeente waarin staat dat er bij Google ‘100 mensen’ komen werken. Google bevestigt 125.

Wat is dan het economisch voordeel om datacentra te willen in je eigen gemeente? Landschappelijk gezien zijn ze bepaald niet fraai, het zijn energievreters en veel banen leveren ze niet op.

De vraag is of de gemeenteraad wel op de juiste momenten is geïnformeerd. De krant meldt dat de komst van Google met veel geheimhoudingen was omgeven. Op 8 februari 2018, drie maanden voordat de gemeenteraad werd geïnformeerd, had Google de grond al gekocht.

Wethouder Meskers hoorde pas later dat de eigenaar van Agriport al veel eerder 71 hectare bouwgrond had verkocht aan Google voor 46 miljoen euro. De procedures liepen nog, maar de gemeente kon toen al niet meer terug.

De krant voert Han Lammers in de Wieringermeer op als inwoner die zonnepanelen wil op het dak van zijn nieuwe schuur. Het antwoord van netbeheerder Liander haalt het hele betoog van Meskers onderuit.

Wat is de reactie dan? Het kan niet. Het windpark, met het datacentrum als afnemer, belast het stroomnet zo zwaar, dat er voorlopig geen mogelijkheid is voor buurtbewoners zoals hij om zonnestroom te leveren. Dan is er toch echt iets verkeerd gegaan.

Meskers weet van de onrust onder zijn inwoners. Zij vrezen nog meer datacentra in hun buurt. Het gebiedsplan Wieringermeer heeft hij onder felle druk vanuit de agrarische sector moeten terugnemen. Hij heeft een pas op de plaats gemaakt en een onderzoek besteld over de vraag of het verstandig is door te gaan met datacentra.  Als een wethouder een onderzoek bestelt dan koopt hij tijd om de weg terug zo soepel mogelijk te laten verlopen.

Eugeen Hoekstra