Column: Van Corona tot TV-reclame…

Afgelopen zaterdag hebben mijn vrouw en ik de tweede Pfizer-prik kunnen halen in Middenmeer.

Vorige keer beschreef ik al de goede logistieke organisatie en het aardige en bekwame medisch personeel aldaar, dus daar zal ik het niet meer over hebben. Al blijf ik er grote bewondering voor hebben!

Op de terugweg bekroop ons het min of meer gelukzalige gevoel dat we zeven dagen na deze tweede vaccinatie voor 95% beschermd zijn tegen besmetting.

Maar of we nu opeens weer als vanouds gaan leven, dat geloven we nog niet.  De ‘besmetvrees’ zal voorlopig nog wel even blijven al ben ik ervan overtuigd dat ook dat ooit wel weer goeddeels zal verdwijnen.

Intussen genoten we van een meivakantie in de afgelopen strenge lente.

Kou, regen en storm en tóch nog een paar fietstochten kunnen maken in Het Groene Hart. Een gebied rondom Woerden met veel ‘groen’ waterpartijen en fruitbomen die overigens door de kou nog amper in bloei stonden.

Bijkomend voordeel van de wereldwijde lock-downs was dat we in plaats van één laagvliegend vliegtuig per 4 minuten of daaromtrent, nu maar één of twee keer per uur het geluid van de aanvliegroute naar Schiphol konden horen.

Ik weet niet hoe het u overkomen is, maar de afgelopen maanden keken we méér televisie dan ons lief is en hebben we kunnen zien hoe de Bekende Nederlanders zichzelf rondpompen over de publieke en commerciële zenders.

Ook is me opgevallen dat de Nederlandse taal verrijkt is met een nieuw superlatief; namelijk het woord SUPER.

Te pas en te onpas wordt dit woord toegevoegd aan zo ongeveer alles.

Waar tot voor kort iets ‘heel leuk’ of ‘erg mooi’ of ‘bijzonder fijn’ heette, is nu vrijwel alles wat de TV ons voorschotelt ‘Supermooi’, ‘supergaaf’, ‘superleuk’, ‘supermodern’, ‘superlekker’, ‘superdruk’, kortom alles, maar dan ook alles krijgt het voorvoegsel ‘super’.

Ik vind dat maar ‘supervervelend’ eigenlijk dus.

Oh ja: ‘Eigenlijk’ is ook zo’n woord dat door sommige mensen aan iedere halve zin die ze uitspreken toegevoegd wordt…

‘Superstom’, vind ik dat…..

Om nog maar te zwijgen over sommige reclamefilmpjes.

Verschrikkelijke soorten mannen die stofzuigers, swiffers, wasmiddelen en andere huishoudelijke zaken aanprijzen, alsof er in ons land geen enkele vrouw zich meer met het huishouden zou mogen bemoeien.

En nu ik toch zo lekker aan het zeuren ben; ergert u zich ook zo aan de debiele TV-reclames waarin Druppels Dreft tegen je praten, of een verstuiver die verstopte neuzen moet openen, of twee volwassen mensen die met sprekende ‘M&M’s’ in de weer zijn, met als meest irritante reclame dat stel volwassenen dat met door lachgas opgewekte hoge kinderstemmetjes, snoepgoed voor kleuters zit aan te prijzen.

Brrrr. Superstom eigenlijk!

Ik grill zo langzamerhand ook van het kijken naar die huis/tuin/keuken en -woonprogramma’s en ga dan ook maar gauw wat anders doen in mijn ‘hotel-chique’ huiskamer met ‘industriële look’ en ‘scandinavisch design’ aangevuld met ‘authentieke details’ en natuurlijk de ‘vintage’-accessoires uit de ‘kringloopwinkel’ in een ‘royale ruimte om mijn gasten te kunnen ontvangen…’

Zo dat ben ik kwijt; tot volgende maand; hopelijk zet de dooi dan echt goed door, dan kijk ik voorlopig geen TV meer!

ROB HOGENES