Column: Jan met de pet niet welkom aan de Jozef Israëlstraat

Aan de Jozef Israëlstraat komen 50 appartementen, maar slechts 9 zijn voor Jan met de pet (wie kent deze uitdrukking nog?) betaalbaar. De overige 41 zijn voor de welgestelden. De PvdA Schagen weet al hoe laat het is: opnieuw worden mensen met de smalle beurs overgeslagen. Terwijl het coalitieakkoord rept over de afspraak dat bij nieuwbouw minimaal 40% in het goedkope segment wordt uitgevoerd. Maar mooi niet in het stadscentrum van Schagen. Dat is voorbehouden aan mensen met poen.

Terecht dat de PvdA reageert als door een wesp gestoken: afspraak is toch afspraak? Waarom hier niet? Wethouder Jelle Beemsterboer vindt dat de gemeente ook weleens geld mag verdienen aan een bouwlocatie. Onzin, zolang het aandeel betaalbare woningen in Schagen nog bedroevend laag is is het alle hens aan dek om dit percentage substantieel om hoog te krijgen. Zo is op dit moment slechts 22% van de bestaande woningvoorraad sociale huurwoningen.

Voor veel mensen is wonen een gunst geworden in plaats van een recht zoals verwoord in de grondwet “ voldoende huisvesting is voorwerp van zorg van de overheid’. In de jaren tachtig werd een minister weggestuurd als de bouwtargets niet werden gehaald. Nu is de minister alleen nog maar ‘systeemverantwoordelijk.’

Als je politici hoort mauwen over woningschaarste, dan huilen ze krokodillentranen. Grote kans dat zij bij een partij behoren die de volkshuisvesting om zeep heeft geholpen. Na de Vinex-wijken heeft de Tweede Kamer besloten deze grondwettelijke taak aan de vrije markt over te laten en provincies en gemeenten te bombarderen tot vergunningverleners.

De projectontwikkelaars kunnen vanaf dat moment hun lol niet op. Samen doen ze hun best om de woningschaarste in stand te houden, want schaarste betekent hoge prijzen en flinke winsten. Vervolgens besloten onze dames en heren in Den Haag woningcorporaties een verhuurdersheffing op te leggen met als gevolg dat er minder sociale huurwoningen zijn gebouwd. Terwijl de woningeigenaren profiteren van lage rente met fiscale faciliteiten, zijn de huren alleen maar omhoog gegaan. Kortom, er is een grote kloof ontstaan tussen kopers en huurders. Wie huurt is een zielenpoot. Met dank aan onze politici.      

Er is nog een kloof: tussen bouwprijs en marktwaarde van nieuwbouwwoningen. De laatste is in de afgelopen jaren astronomisch gestegen en als dit zo blijft, zoals iemand schreef, dan onthult zich een grazige weide voor op profijtbeluste bouwers, die ten koste gaat van woningzoekenden.

Gemeenten, provincies en woningcorporaties mogen niet langer wachten. Er zijn goede voorbeelden: de gemeente Zaanstad heeft de ‘Betaalbare Koopwoningen Zaanstad’ ingesteld om ervoor te zorgen dat kopers een sociale huurwoning kunnen achterlaten door goedkope woningen te laten bouwen. De gemeente Rijswijk bouwt zélf 90 huizen bouwen op eigen grond. Den Haag wil dit ook. Purmerend bouwt minimaal 118 tijdelijke woningen verspreid over vier wijken in de stad. De gemeente trekt daar 9 miljoen euro voor uit. Voor tijdelijke woningen hoeven geen bestemmingsplannen gewijzigd te worden waardoor ze snel geplaatst kunnen worden.

Gelukkig wordt er in de gemeente Schagen weer woningen gebouwd. Maar het gevoel van urgentie dat er veel meer betaalbare woningen gebouwd moeten worden is er veel te weinig. De Jozef Israëlstraat bevestigt dit nog eens.   

Eugeen Hoekstra