Column Geluk heet voortaan maatschappelijk effect

Geluk heet nu maatschappelijk effect en de wethouder van geluk is er ook niet meer. Gelukkig maar. De vorige coalitie dweepte met het geluk dat alle inwoners van Schagen ten deel moest vallen.

Gemeente als geluksmachine, mooier kan je het niet hebben. Maar geluk is niet meer en niet minder dan de afwezigheid van ziekte, lijden en ellende. De afwezigheid  van onheil kan geen enkele gemeente garanderen.

Maatschappelijk effect is natuurlijk het juiste begrip. Je voert beleid en je hoopt dat hierdoor iets verandert in de Schagense samenleving. De ene wordt er beter van en de ander gaat erop achteruit. Ook een gemeente kan niet iedereen gelukkig maken.

Raar is wel dat dit college doorgaat met geluksbudgetten en dat het blijft leuren met geluksplekken. Ik houd het op stuiptrekkingen die van zelf overgaan.  

De geluksmanie van de vorige coalitie heeft veel geld gekost. Zo werd een gelukscongres georganiseerd vorig jaar waarvoor de hele bioscoop was afgehuurd en gastsprekers waren uitgenodigd, waaronder oud premie Balkende die voor een lieve duit een praatje hield over een heel ander thema namelijk duurzaamheid, waarbij menigeen zich afvroeg of hij een verkeerde afslag had genomen en op het verkeerde congres was terechtgekomen.

Ook de dagvoorzitter Menno Bentveld, bekend van het natuurprogramma Vroege Vogels, zal het niet voor niets hebben gedaan. Ik schat tussen drie en vijf duizend euro. Behalve dit congres heeft de gemeente een boek gepubliceerd met veel verhalen over geluk. Dit zal ook een lieve duit hebben gekost. Wie taalt er nog naar?

Het thema geluk in de lokale politiek in Schagen hebben we te danken aan Wens4U die door het plotselinge vertrek van de VVD toetrad tot het college en een PvdA-wethouder uit Hollands Kroon meebracht die zich snel liet bekeren tot geluksvogel van Schagen.

Hij kraamde uit dat de gemeente het geluk nastreeft van haar inwoners. Het is waar: je knapt ervan op als je een rijbewijs in ontvangst neemt of een vergunning of een traplift wordt geïnstalleerd in je huis.

Zingend van geluk trek je je portemonnee en betaal je de leges of de eigen bijdrage aan de gemeente zonder het gevoel te hebben dat je in het ootje wordt genomen. In het beleid is namelijk niets veranderd. Het is een woordenspelletje om het eigen imago op te krikken.  

Geluk is toch iets anders. De mens voelt zich het gelukkigst als hij zelf iets heeft bereikt dat hem of haar trots maakt. Bijvoorbeeld als hij of zij een ziekte heeft overwonnen, een mooi gedicht of een boek heeft geschreven, de geboorte van een kind heeft meegemaakt of gewoon een wedstrijd heeft gewonnen.

In de beleving openbaart zich het geluk. Hoe kan de gemeente hieraan bijdragen?

Natuurlijk kan een gemeente niet voor geluk zorgen of ernaar streven. Wel om het leven aangenamer te maken. Maar dat kan verschillend uitpakken. Voor de een kan een maatregel plezierig zijn maar voor de ander teleurstellend. De een vindt het goed dat de bomen in de straat worden gerooid, de ander vindt het verschrikkelijk. Ik noem maar wat. 

De gemeente kan niet iedereen tevreden stellen. Gelukkig is geluk gesneuveld in de retoriek van deze coalitie. Maatschappelijk effect klinkt beter. Het raakt de hele samenleving. Soms valt het mee en soms valt het tegen. 

Eugeen Hoekstra