Column: energieverhaal Schagen kan echt beter

Stukje bij beetje wordt er geknabbeld aan het Klimaatakkoord. De twijfel groeit. Kernenergie dan maar? Terug van weggeweest, nu weer actueel geworden, maar uit nood geboren. De politiek weet het ook niet meer. Waterstof is ook zo’n onderwerp dat af en toe in de pers verschijnt. Maar voor het maken van waterstofgas heb je grote hoeveelheden elektriciteit nodig. Wat zie je nu? Datacenters kapen zoveel stroom weg dat er weinig stroom overblijft voor het maken van waterstofgas.

Windturbines zijn niet populair en dus kiest de lokale politiek vooral voor zonnepanelen op daken en op het land, hoewel niet overal, want gebieden waar veel weidevogels komen, moeten worden ontzien. De raad wijst windmolens langs de N245 af en ze zijn ook niet welkom bij natuurgebied De Putten achter de Hondsbossche Zeewering.

Eigenlijk zijn ze nergens welkom. Logisch als je ziet hoe de Wieringermeer is verknald door het windpark dat hier is neergezet. Nieuw onderzoek maakt duidelijk dat mensen die in de buurt wonen van windturbines, kampen met slaapproblemen. De oorzaak is langdurige blootstelling aan laag frequent (brom)geluid van windturbines. Door deze trillingen kunnen hartritmestoringen ontstaan.

CDA en JESS zeggen dat er duidelijke signalen zijn dat veel inwoners het niet eens zijn met het beleid. Het bewaren van de afstand tussen windturbines en woningen, de bekende 600 meter, weegt voor CDA en JESS  zwaarder dan de vraag of een ‘windontwikkeling wel of niet binnen een zoekgebied valt.’ PvdA en Duurzaam Schagen willen kleine windturbines (met een ashoogte van maximaal 15 meter), zodat agrarische bedrijven zichzelf kunnen voorzien van groene stroom.

De VVD ziet niets in windturbines op land en zonneparken op agrarische grond en vindt dat de focus moet liggen op waterstof. Allemaal schoten voor de boeg, maar niet minder belangrijk: ook in de politiek is het draagvlak voor de transitie aan het afkalven. Raadsbreed wordt erkend dat de oekaze uit ‘politiek Den Haag’, dat Noord-Holland Noord 4,2 TWh hernieuwbare energie moet opbrengen, niet haalbaar is. Waarvan acte.

En vervolgens komt het kabinet met het bericht, dat gebouwgebonden financiering om koophuizen te vergroenen, van tafel is. Het mooie aan zo’n lening is dat bij de verkoop van het huis de lening overgedragen wordt aan de nieuwe eigenaar. Deze  zogenoemde ’gebouwgebonden financiering’ vormde de fundering in het Klimaatakkoord en is één pennenstreek geschrapt.

Communicatie met de bevolking is ook een dingetje. Fracties in de raad van Schagen zijn hier kritisch  over. Dit gebeurt onvoldoende en zo komt het draagvlak niet tot stand. Daarbij gaat het niet enkel om het geven van uitleg, maar ook om ervoor te zorgen dat er betrokkenheid ontstaat bij de inwoners. 

Het Planbureau Leefbaarheid kwam onlangs met de constatering dat verduurzamen van de woning financieel onaantrekkelijk is. Vooral mensen die weinig stoken (bijvoorbeeld omdat ze arm zijn of alleenstaand) zijn de pineut. Aan hen is het ‘terugverdienen’ niet besteed.

De beoogde energietransitie rammelt aan alle kanten. De ambities zijn te hoog gesteld, wind- en zonne-energie leveren te weinig op, energieopslag is heel duur, het draagvlak onder de bevolking ontbreekt, de subsidies zijn ontoereikend en de economische voordelen zijn niet zeker.  Het meeste rendement moet toch vooral komen van de zware industrie, kolencentrales, afvalcentrales, voertuigen, vliegtuigen en publieke gebouwen.

Eugeen Hoekstra