Column: Dagje naar de Efteling

Attractiepark ‘De Efteling’ werd in 1952 geopend en was uniek in ons land, net als Madurodam en de Keukenhof.

In 1979, wij waren met onze 31 jaar nog erg jong, gingen we met  onze dochters van 8 en 4 er een dagje heen.

De entreeprijs bedroeg 8 gulden (zeg omgerekend naar nu krap € 4,=) en was geldig voor alle attracties, mits de controlestrook nog aanwezig was op het kaartje…

De kassaprijs is momenteel € 42,=……: 10x zoveel dus.

Files waren en nog niet zo veel en parkeren was geen probleem, voor zover ik me dat nog kan herinneren tenminste.

Eenmaal binnen, viel er van alles te beleven.

Sprookjesbos, stoomcarrousel, zweefmolen, de muziektent, kasteel Doornroosje, het vliegend tapijt, Langnek en natuurlijk Holle Bolle Gijs, “Papier Hier”.., bij wie je afval in zijn mond moest doen om hem “Dank u wel” te horen zeggen.

Het stoomspoortreintje reed zijn rondjes over het park en de mega ‘schipschommel  ‘De halve maan’ was in die tijd al een trekker van jewelste.

Intussen zijn we 40 jaar verder, zijn we gepensioneerd, hebben kleinkinderen die al bijna te oud zijn om de Efteling nog leuk te vinden en moet je je reis goed vroeg plannen om files voor te zijn en parkeerproblemen te voorkomen.

De Efteling omvat momenteel 72 hectare, heeft 3000 m/v personeel, telt een omzet van € 211 miljoen waarop ruim 30 miljoen winst wordt gemaakt.

Er komen jaarlijks ruim 5 miljoen bezoekers.

Nou wilde het geval dat Schagens Harmonie waar wij als muzikanten deel van uitmaken, vanwege haar 150-jarig bestaan uitgenodigd was om twee miniconcerten te geven in de Muziektent van het pretpark.

In mijn beleving, mede door de vele publiciteit die De Efteling maakt voor alle nieuwigheden zoals de Pegasus, de Python, de Piranja, de Baron, de pagode en allerhande andere hypersnelle wild rond draaiende machines en achtbanen, was de Efteling een high-tec park geworden dat zich moet meten aan Disneyland en dat soort parken. 

Dus ik was kritisch benieuwd toen we op zondagochtend 5 mei vroeg in de Nomade-tours bus van Haulo stapten.

Eenmaal aangekomen was het een feest van herkenning.

Alle boven beschreven oude attracties zijn nog steeds in gebruik. Het is een prachtig park geworden, met bomen, gazons, bloeiende bloemen en in Anton Pieck-stijl opgetrokken gebouwtjes, met allerhande eettentjes en zo meer.

Aangevuld met moderne achtbanen en andere duizelingwekkend snelle attracties is het voor jong en oud nog steeds genieten daar!

Na onze twee concertjes in de Muziektent op het plein voor het ‘Witte Paard’ zwermden de harmonieleden over het park uit om  te genieten van het diverse vermaak.

Ook wij lieten ons niet onbetuigd en sloten bij diverse attracties aan in de vrij korte wachtrijen.

De Vliegende Hollander leek ons ook wel wat; lekker in een bootje in VOC-sferen genieten van de verrassingen.

En verrassend was het!

Want deze boottocht bleek een ware dodemansvaart te zijn; een goed gecamoufleerde maar razend spannende natte achtbaan met een giga plons aan het slot.

Af en toe ogen dicht en meeschreeuwen dus….en daarna bijkomen in het ‘slakkenhuis’…

Al met al een prachtdag, waarin we met Schagens Harmonie in het Brabantse leuke reacties kregen van organisatie en publiek.

Tot volgende keer.

Rob Hogenes